تجهیزات تبرید به تجهیزاتی اطلاق می شود که عمدتاً برای تبرید مواد غذایی خدمه، تبرید انواع کالاها و تهویه مطبوع کابین در تابستان استفاده می شود. این عمدتا از کمپرسور، شیر انبساط، اواپراتور، کندانسور، لوازم جانبی و خطوط لوله تشکیل شده است. با توجه به اصل کار، می توان آن را به تجهیزات تبرید فشرده، تجهیزات تبرید جذبی، تجهیزات تبرید جت بخار، تجهیزات تبرید پمپ حرارتی و تجهیزات تبرید الکتریکی تقسیم کرد. رایج ترین کاربرد در کشتی ها تجهیزات تبرید تراکمی است. چرخه کار تجهیزات گرما را از جسم و محیط اطراف آن حذف می کند و باعث ایجاد و حفظ یک حالت دمای پایین خاص می شود. مبردهای مورد استفاده عمدتاً فریون و آمونیاک هستند، به خصوص فریون بیشترین مصرف را دارد. با این حال، به دلیل اثر مخرب فریون بر لایه اوزون جوی، شروع به محدود شدن با مقررات حفاظت از محیط زیست کرده است. آمونیاک و سایر مبردهای جدید مجدداً پذیرفته شده و به صورت آزمایشی تولید می شوند.
دو روش خنک کننده برای تجهیزات تبرید وجود دارد: خنک کننده مستقیم و خنک کننده غیر مستقیم. خنک کننده مستقیم این است که اواپراتور یخچال را در جعبه یا ساختمان دستگاه سردخانه نصب کرده و از تبخیر مبرد برای خنک کردن مستقیم هوای داخل آن استفاده کرده و جسمی را که نیاز به خنک شدن دارد توسط هوای سرد خنک شود. مزیت این روش خنک کننده این است که سرعت خنک کننده سریع است، اختلاف دمای انتقال حرارت کم است و سیستم نسبتاً ساده است، بنابراین به طور گسترده استفاده می شود. سرمایش غیرمستقیم متکی به تبخیر مبرد در اواپراتور یخچال است، به طوری که مبرد (مانند آب نمک) خنک می شود و سپس مبرد وارد کابینت یا ساختمان دستگاه تبرید می شود و هوای داخل آن وارد می شود. توسط مبدل حرارتی خنک می شود. این روش خنککننده سرعت خنککننده آهسته، اختلاف دمای کل انتقال حرارت و سیستم پیچیدهتری دارد، بنابراین فقط در موارد کمتری مانند یخسازی با آب نمک و ذخیرهسازی سرد با نیازهای دمایی ثابت استفاده میشود.
با توجه به اهداف مختلف سرمایش و روشهای استفاده از سرما، تجهیزات تبرید را میتوان تقریباً به چهار دسته تقسیم کرد: تجهیزات برودتی برای تبرید، تجهیزات تبرید برای آزمایش، تجهیزات تبرید برای تولید و تجهیزات برودتی برای تهویه مطبوع.
تجهیزات تبرید برای تبرید عمدتاً برای نگهداری یا حمل مواد غذایی و سایر کالاها در شرایط دمای پایین از جمله یخچال های مختلف، سردخانه ها، کامیون های یخچال دار، کشتی های یخچال دار و کانتینرهای یخچال دار استفاده می شود.3
دو روش خنک کننده برای تجهیزات تبرید وجود دارد: خنک کننده مستقیم و خنک کننده غیر مستقیم. خنک کننده مستقیم این است که اواپراتور یخچال را در جعبه یا ساختمان دستگاه سردخانه نصب کرده و از تبخیر مبرد برای خنک کردن مستقیم هوای داخل آن استفاده کرده و جسمی را که نیاز به خنک شدن دارد توسط هوای سرد خنک شود. مزیت این روش خنک کننده این است که سرعت خنک کننده سریع است، اختلاف دمای انتقال حرارت کم است و سیستم نسبتاً ساده است، بنابراین به طور گسترده استفاده می شود. سرمایش غیرمستقیم متکی به تبخیر مبرد در اواپراتور یخچال است، به طوری که مبرد (مانند آب نمک) خنک می شود و سپس مبرد وارد کابینت یا ساختمان دستگاه تبرید می شود و هوای داخل آن وارد می شود. توسط مبدل حرارتی خنک می شود. این روش خنککننده سرعت خنککننده آهسته، اختلاف دمای کل انتقال حرارت و سیستم پیچیدهتری دارد، بنابراین فقط در موارد کمتری مانند یخسازی با آب نمک و ذخیرهسازی سرد با نیازهای دمایی ثابت استفاده میشود.
با توجه به اهداف مختلف سرمایش و روشهای استفاده از سرما، تجهیزات تبرید را میتوان تقریباً به چهار دسته تقسیم کرد: تجهیزات برودتی برای تبرید، تجهیزات تبرید برای آزمایش، تجهیزات تبرید برای تولید و تجهیزات برودتی برای تهویه مطبوع.
تجهیزات تبرید برای تبرید عمدتاً برای نگهداری یا حمل مواد غذایی و سایر کالاها در شرایط دمای پایین از جمله یخچال های مختلف، سردخانه ها، کامیون های یخچال دار، کشتی های یخچال دار و کانتینرهای یخچال دار استفاده می شود.3