چیلر تحت شرایط استاندارد کار می کند. دمای برگشت کندانسور 30 ​​درجه سانتیگراد و دمای خروجی 35 درجه سانتیگراد است. برای چیلر عامل، شرایط محیطی، بار و ظرفیت خنک کننده همه به مقادیر ثابت تبدیل شده اند. در این زمان، بار حرارتی متراکم بدون شک یک مقدار ثابت است. این استاندارد تصریح می کند که اختلاف دما بین آب ورودی و خروجی 5 درجه سانتیگراد است و میزان جریان آب خنک کننده باید مقدار مشخصی باشد. و سرعت جریان با اختلاف دمای آب ورودی و خروجی نسبت معکوس دارد. بنابراین، چیلر در شرایط استاندارد کار می کند، تا زمانی که اختلاف دمای بین ورودی و خروجی آب خنک کننده مشخص شده باشد. این جریان معمولاً با افت فشار آب خنک کننده به داخل و خارج کندانسور کنترل می شود.

در شرایط کاری استاندارد، افت فشار خروجی کندانسور به حدود 0.75 کیلوگرم بر سانتی‌متر مربع تنظیم می‌شود. روش تنظیم افت فشار نیز برای تنظیم درجه باز شدن دریچه خروجی پمپ آب خنک کننده و باز شدن دریچه لوله ورودی و خروجی کندانسور است.

برای کاهش مصرف برق چیلر باید دمای کندانسور را تا حد امکان کاهش داد. دو اقدام ممکن وجود دارد: یکی کاهش دمای آب برگشتی کندانسور و دیگری افزایش مقدار آب خنک کننده.

برای چیلر گریز از مرکز، فشار متراکم بالا یا پایین باعث افزایش موج می شود. در مورد چیلر سانتریفیوژ باید توجه داشت که اختلاف فشار چگالش و فشار تبخیر نباید خیلی کم باشد و باید شرایط لازم برای جلوگیری از جهش را داشته باشد در غیر این صورت موج ایجاد می شود. در پاییز که دما پایین است، کارکردن چیلر رفت و برگشتی سودمندتر است زیرا فشار کندانس کمتر و مصرف برق بسیار کاهش می یابد.